این شبکه تلویزیونی در ادامه آورده است که مقامات یکی از شهرهای منطقه لانگ‌آیلند در نزدیکی نیویورک از گوگل‌ارث برای پیدا کردن استخرهای شخصی بدون مجوز استفاده می‌کنند و این موضوع در حالی صورت می‌گیرد که برخی طرفداران حفظ حریم شخصی آن را محکوم می کنند.
فاکس‌نیوز در ادامه افزوده است که مقامات شهری، شهر ریورهد در نیویورک اعلام کرده‌اند که وظیفه آنها این است که مطمئن شوند که ساختمان‌ها استحکام لازم را دارند و این اطمینان با استفاده از دستورالعمل‌ها، قوانین و حتی اینترنت حاصل می‌شود که اینترنت سریع‌ترین و ارزان‌ترین راه برای این کار است.
مقامات این شهر اعلام داشته‌اند که تاکنون ??? استخر غیرمجاز تاکنون با استفاده از گوگل‌ارث شناسایی شده‌اند و شهرداری این شهر بیش از ?? هزار دلار از صاحبان این استخرها جریمه دریافت کرده است.
سرویس گوگل‌ارث نیز با اشاره به این موضوع در وبلاگ خود، دو داستان مشابه دیگر در این خصوص را ذکر کرده است.
گوگل‌ارث در وبلاگ خود اورده است که داستان کشف استخرهای غیرمجاز تنها یکی از داستان‌هاییست که ما پیش از این در خصوص گوگل ارث نوشته بودیم. ? سال پیش اداره مالیات با استفاده از گوگل‌ارث و عکسبرداری از اراضی شخصی یکی از شهروندان به وی اطلاع داد که به دلیل ساخت یک عمارت جدید باید تن به پرداخت مالیات آن دهد.
گوگل در ادامه آورده است که یک خبر دیگر نیز مربوط به استخر و گوگل‌ارث پیش از این وجود داشت و آن هم استفاده یک کارشناس تعمیر و نگهداری استخر از سرویس گوگل‌ارث برای شناسایی خانه‌های دارای استخر بود که با شناسایی این اماکن لیست آدرس‌هایی را که برای تبلیغات به انها مراجعه می کرد، تکمیل می‌نمود.
به نظر می‌آید که استفاده از برخی سرویس‌های اینترنتی اگر چه در برخی اوقات به نفع کاربران است اما اگر این سرویس بخواهد علیه کاربران استفاده شود چندان مورد پسند شهروندان نیست.
شما هم اگر می‌خواهید به این شهر و ساکنان بدشانس ان سری بزنید می توانید با گوگل‌ارث به آنجا سفری داشته باشید.
منبع: فارنت
تصور اینکه کسی به جای سرمایه‌گذاری در یک تجارت سودآور برای خرید یک خودرو 8 میلیون دلار بپردازد دشوار است. البته اگر شما هم پول و شانس کافی داشتید احتمالا بدتان نمی‌آمد که مجموعه‌ای از یک سری سوپرماشینهای گرانقیمت را جمع‌آوری کنید.
در زیر فهرست گران‌قیمت‌ترین خودروهای جهان با مدل 2012-2011 آمده است:
1 – بوگاتی ویرون سوپر اسپورت با قیمت دو میلیون و 400 هزار دلار همچنان گران‌قیمت‌ترین خودروی خیابانی جهان به شمار می‌رود. قیمت پایه این خودرو در بازار یک میلیون و 700 هزار دلار بوده که با اضافه شدن برخی امکانات قیمت آن به دو میلیون و 400 هزار دلار هم می‌رسد. این خودرو همچنان سریع‌ترین خودروی جهان هم به شمار می‌رود؛ به طوری که سرعت آن در عرض 2.5 ثانیه از صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. حداکثر سرعت این خودرو نیز 430 کیلومتر بر ساعت است.
2 – پاگانی زوندا سلینکوئه روداستار با قیمتی معادل یک میلیون و 850 هزار دلار. این خودرو یکی از گران‌قیمت‌ترین خودروهای جهان است. سرعت آن در عرض 3.4 ثانیه از صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. همچنین حداکثر سرعت این خودرو 349 کیلومتر بر ساعت است.
3 – لامبورگینی رونتون با قیمت یک میلیون و 600 هزار دلار. یکی از گران‌قیمت‌ترین و در عین حال قدرتمندترین خودروهای جهان است. تنها 3.3 ثانیه طول می‌کشد تا سرعت این خودرو به 100 کیلومتر بر ساعت برسد. حداکثر سرعت این خودروی لامبورگینی نیز به 340 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. تنها 20 دستگاه از این خودرو ساخته شده است.
3– کوئینگ‌زگ آگرا با قیمت یک میلیون و 600 هزار دلار. این خودرو در عرض 2.8 ثانیه میتواند به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برسد. حداکثر سرعت آن نیز 378 کیلومتر بر ساعت اعلام شده است. البته سرعت این خودرو میتواند به 435 مایل بر ساعت هم برسد. اما به طور خودکار سرعتش مجددا به 378 کیلومتر بر ساعت کاهش می‌یابد.
4– مک‌لارن F1 با قیمت 970 هزار دلار. در سال 1994 این خودرو سریع‌ترین و گران‌قیمت‌ترین خودروی جهان لقب گرفت. اگرچه این خودرو 15 سال پیش تولید شد، اما دارای حداکثر سرعت غیرقابل باور 386 کیلومتر بر ساعت بود. سرعت این خودرو تنها 3.2 ثانیه زمان می‌خواهد که به 100 کیلومتر بر ساعت برسد.
5– فراری انزو با قیمت 670 هزار دلار. انزو دارای حداکثر سرعت 349 کیلومتر بر ساعت است و سرعتش در عرض 3.4 ثانیه از صفر تا 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. تنها 400 دستگاه از این خودرو تاکنون تولید شده است. این خودرو همچنین در حراجی‌ها به قیمت یک میلیون دلار هم فروخته شده است.
6– پاگانی زوندا C12 F با قیمت 667 هزار و 321 دلار. این خودرو توسط یک شرکت مستقل کوچک در ایتالیا ساخته شده است. پاگانی زوندا C12 F پنجمین خودروی سریع جهان است. حداکثر سرعت این خودرو به 346 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. ضمن اینکه 3.5 ثانیه طول می‌کشد تا سرعت این خودرو به 100 کیلومتر بر ساعت برسد.
7– SSC اولتیمیت آئرو با قیمت 654 هزار و 400 دلار. این خودرو هفتمین خودروی گرانقیمت جهان بوده و در عین دومین خودروی سریع خیابانی هم به شمار می‌رود. حداکثر سرعت این خودرو 414 کیلومتر بر ساعت است. سرعت این خودرو تنها 2.7 ثانیه زمان می‌خواهد که به 100 کیلومتر بر ساعت برسد. این خودرو نصف قیمت بوگاتی ویرون را دارد اما توانایی رقابت با آن‌را به خوبی دارد. تنها 25 دستگاه از این خودرو تاکنون به تولید رسیده است.
8– آسکاری A10 با قیمت 650 هزار دلار. حداکثر سرعت این خودرو به 346 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. ضمن اینکه طی 2.8 ثانیه سرعت این خودرو به 100 کیلومتر بر ساعت بالغ می‌شود. قرار است 50 دستگاه از این خودرو در کارخانه شرکت انگلیسی سازنده این خودرو به تولید برسد.
9– سالین S7 تویین توربو با قیمت 555 هزار دلار. این خودرو سومین خودروی سریع جهان بوده و نخستین سوپرکار ساخت آمریکایی‌ها نیز به شمار می‌رود. حداکثر سرعت این خودرو 399 کیلومتر بر ساعت است. سرعت این خودرو در عرض 3.2 ثانیه از صفر به 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
10 – کوئینگ‌زگ CCX با قیمت 545 هزار و 568 دلار. این خودرو به شدت در حال رقابت برای کسب عنوان سریع‌ترین خودروی جهان است. این خودرو در حال حاضر چهارمین خودروی سریع دنیا به شمار می‌رود. حداکثر سرعت آن 394 کیلومتر بر ساعت است. کوئینگ‌زگ اعلام کرده که قصد دارد این خودرو را به سریع‌ترین خودروی جهان تبدیل کند.
منبع: ایسنا
با اینکه امروز انواع گیاهان آپارتمانی در دسترس خریداران است، خرید گیاه مناسب چندان آسان نیست. گونه‌هایی از گیاهان که در اماکن عمومی به نمایش گذاشته می‌شوند و از هر نظر شاد و سرحال به نظر می‌رسند، شاید در خانه چندان به کار نیایند. گاهی، در اماکن عمومی، گیاهانی را به صورت اجاره در معرض دید قرار می‌دهند و زمانی که تازگی و شادابی آنها به پایان می‌رسد آنها را به گلخانه‌ها بازمی‌گردانند. اگر می‌خواهید گیاهی را بخرید، نخست به پرسش‌های زیر پاسخ دهید و از میان گیاهان مختلف آنچه را که واقعا به درد شما می‌خورد انتخاب کنید.
پرسش 1: آیا گیاهی را می‌خواهید که سرتاسر سال به نمایش گذاشته شود؟
همه گیاهان آپارتمانی، به هر صورت، زیبایی و طراوت خود را به نوعی در همه سال به نمایش می‌گذارند. مشکل در مورد گیاهان گل‌آور است. بعضی از گیاهان گل‌آور، در زمانی محدود، نمادارند و پس از اینکه دوران گل‌آوری آنها به پایان می‌رسد دیگر جایی در اتاق‌ها یا سالن‌های پذیرایی ندارند. اما در میان این دسته از گیاهان، گونه‌هایی هم هستند که می‌توانند در سراسر سال به نمایش گذاشته شوند و از زیبایی خود بیننده را بهره‌مند سازند.
پرسش 2: وقت آزاد و مهارت شما چه اندازه است؟
بعضی از گیاهان خانگی با شرایطی متنوع سازگاری پیدا می‌کنند. از میان این دسته از گیاهان (مقاوم و پایدار) گونه‌های زیر را می‌توان نام برد: سانسوریا، آسپیدیسترا (عبایی)، گیاهان گوشتی مشهور (اگر خشک نگهداری شوند)، سیپروس (اگر مرطوب نگه داشته شوند). این دسته را ما اصطلاحا «گیاهان گروه آسان» نامگذاری کرده‌ایم. در مقابل این گروه، دسته‌ای دیگر از گیاهان هستند که به اصطلاح «ظریف و لطیف» نامگذاری شده‌اند. از این دسته می‌توان به آکالیفا، کالاتئا، گارانیا و غیره اشاره کرد. البته کل این موضوع به علاقه و مهارت و پشتکار باغبان خانگی بستگی دارد.
پرسش 3: برای کاری که در نظر گرفته‌اید چه مبلغی را می‌خواهید بپردازید؟
معمولا بیشتر مردم گیاهان را در گلدان‌های 5/7 تا 15 سانتی‌متری خریداری می‌کنند. آنها هنگام خرید با اختلاف قیمت‌ها روبه‌رو می‌شوند چون بعضی از گونه‌ها خیلی گرانتر از گونه‌های دیگر هستند. پرورش‌دهندگان حرفه‌ای در این مورد احتیاط زیادی نشان می‌دهند چون آنها مسایلی مانند کندی در رشد و مشکلات تکثیر را هم در نظر می‌گیرند. پس چنانچه می‌خواهید گیاهان متنوعی را خریداری کنید ولی بودجه شما محدودیت دارد، بهتر است گلدان‌های کوچکی را بخرید تا هم پول کمتری خرج کنید و هم با مراقبت‌های لازم، آنها را به بوته‌ها یا درخچه‌های پرپشت و درشت‌قامت تبدیل کنید. راه بهتر آن است که با بذرپاشی یا استفاده از قلمه‌ها، گیاهان متنوعی را برای خود پرورش دهید.
پرسش 4: گیاهی که می‌خواهید بخرید باید چه اندازه‌ای داشته باشد و شکل آن چگونه باشد؟
پیش از خرید، شکل و اندازه گیاهی را که در نظر دارید، با توجه به نوع برگ‌ها یا گل‌های آن مشخص کنید. البته محل‌هایی را که می‌خواهید برای نگهداری گیاهان مورد استفاده قرار دهید، با توجه به شکل و اندازه و نوع گل و برگ آنها آماده سازید.
پرسش 5: آیا می‌توانید شرایط لازم را برای نگهداری گیاهان در خانه فراهم آورید؟
گیاهان به شرایط مختلفی از نظر نور، سرما، گرما و رطوبت نیاز دارند.
شکل گیاهان خانگی
هنگام انتخاب گیاه توجه به اندازه و شکل آن اهمیت فراوانی دارد. یک گیاه کوتاه قامت در نزدیکی و چسبیده به دیواری لخت و بلند، کاملا بی‌قواره به نظر می‌آید. قراردادن گیاهی درخت‌گونه در لبه پنجره‌ای باریک نیز با قواعد ایمنی همخوانی ندارد. به خاطر داشته باشید که یک دراسینا یا فیکوس جوان و ریز جثه پس از چندین فصل درون خانه به درختچه‌ای تناور و بزرگ تبدیل خواهند شد.
گیاهان از نظر شکل به شش دسته اصلی تقسیم می‌شوند که همه گیاهان خانگی تقریبا در داخل یکی از این دسته‌ها جای می‌گیرند. البته مواردی هم هست که گیاهی مثلا در ابتدا جزء یک دسته بوده ولی با گذشت زمان که سن آن بالا می‌رود به دسته دیگری انتقال پیدا می‌کند.
گیاهان علف‌گونه
گیاهان این دسته برگ‌هایی باریک و بلند دارند و روند رشد‌شان مانند علف است. تعداد خیلی کمی از این نوع گیاهان برای نگهداری و پرورش در خانه‌ها استفاده می‌شوند زیرا شکل برگ‌های آنها کلا برای دکوراسیون داخلی خانه مناسب نیست. چند گیاه از این دسته که برگ‌هایی بلند و بسیار نازک دارند، به عنوان گیاه خانگی نام برده شده‌اند؛ از جمله آکوروس. پرورش و نگهداری از گونه‌ای از گیاهان علفی شکل که برگ‌های پهن دارند، مانند کلروفیتوم نیز در خانه‌ها رواج دارد. همچنین چند گیاه گل‌آور هستند که برگ‌هایی علفی شکل دارند و علاقه‌مندان زیادی هم در همه جا پیدا کرده‌اند. مشهورترین این نوع عبارتند از: بیل برژیا، تیلاندسیا و نرگس.
گیاهان بوته‌ای
این دسته از گیاهان مجموعه‌ای از واریته‌هایی را به وجود میآورند که به دلیل ویژگی‌هایی که دارند نمی‌توانند از گروه‌های گیاهی به شمار آیند. ویژگی ظاهری این گیاهان آن است که چندین ساقه از سطح گلدان می‌روید که نه می‌توان آنها را عمودی و نه افقی مطلق نامید. این عادت رویشی در این دسته از گیاهان حالت استاندارد و قابل قبولی به خود گرفته است. گاهی ساقه‌ها کوتاه و کوچک و برگ‌ها حالت متراکم دارند، مانند پپرومیا و گاهی ساقه‌ها بلند و برگ‌ها شکل بوته به خود می‌گیرند مانند آکوبا. برخی از گیاهان این دسته ذاتا و به طور طبیعی شکلی بوته‌ای دارند و برخی دیگر برای بوته شدن نیاز به هرس منظم دارند. در دسته اول، رویش پاجوش‌ها که به طور طبیعی انجام می‌گیرد به گیاه حالت بوته‌ای می‌دهند و در دسته دوم باید برای رویش پاجوش‌ها و شکل‌گیری گیاه، کار هرس را در فواصل و زمان‌های منظم و معین انجام داد. نمونه‌هایی از این دسته عبارتند از آکی منس، بگونیا، رکس، پیله‌آ و مارانتا.
گیاهان راست قامت
مشخصه گیاهان راست قامت این است که ساقه‌ها به صورت عمودی می‌رویند و گاهی ارتفاعشان بین سه سانتی‌متر تا بلندترین گیاه خانگی موجود متغیر است. دسته‌ای که قامتی متوسط دارند، در آرایش گیاهان مختلط نقشی اساسی ایفا می‌کنند. چون احساسی را که از دیدن گونه‌های گیاهی انبوه و کوتاه و خپل به انسان دست می‌دهد، متعادل و خنثی می‌سازند. گیاهان بلند قامت این دسته معمولا به صورت تکی به نمایش در می‌آیند تا تمرکز دید را به سوی خود جلب کنند.
گیاهان ستونی شکل
این دسته از گیاهان ساقه‌هایی عمودی و کلفت دارند که یا بدون برگ هستند یا رویش برگ‌ها بر روی ساقه‌ها به شکلی است که حالت عمودی گیاه را خنثی نمی‌سازند. بسیاری از کاکتوس‌ها و بعضی از گیاهان گوشتی همین عادت رویشی را دارند، نمونه‌هایی چون: سرئوس، هاورتیا، نوتوکاکتوس از این دسته‌اند.
درختان یا درختچه‌ها
در نمایشگاه‌های بزرگ و بسیاری از کلکسیون‌ها، این دسته از گیاهان نمونه‌هایی چشم‌گیر و اصلی به شمار می‌آیند و شکل رویشی همه درختچه‌ها (یا درختان) به یک صورت است. ساقه‌ای از مرکز خاک می‌روید، گاهی شاخه شاخه و گاهی بدون شاخه، یعنی گاهی ساقه اصلی به دو یا چند شاخه فرعی منشعب می‌شود و گاهی به صورت ساقه‌ای تکی به جا می‌ماند. بر روی این ساقه یا شاخه‌ها عموما برگ‌هایی می‌رویند که پایه یا برگ‌های کوچکی دارند. بعضی از این گیاهان (بهتر بگوییم درختچه‌ها) قامتی کوچک دارند مانند درختچه‌های مینیاتور گوشتی یا نهال کرتون. برخی دیگر ارتفاع قامت‌شان حتی ممکن است به سقف هم برسد. نمونه‌هایی از این دسته را می‌توان شامل: آفلاندرآ، سیتروس، فیکوس بنجامین، الئوروس فیکوس الاستیکاو شفلرآ دانست.
نخل نماها
در جوانی ساقه‌های این گیاهان از ته‌برگ‌های دراز که به دور ساقه می‌پیچند پوشانیده شده‌اند. در حالت بلوغ که گیاه یا درختچه شکل «نخل» به خود می‌گیرد، معمولا قسمت‌های پایین تنه با برگ‌هایی آراسته می‌شود. نمونه‌های بزرگ این نخل نماها معمولا در اماکن عمومی و به صورت تکی به نمایش گذاشته می‌شوند. نمونه‌هایی از این درختچه‌ها عبارتند از: بیائوکارنا، دراسینا و پاندائوس.
گیاهان بالارونده و شرابه‌دار
ساقه‌های این دسته از گیاهان را می‌توان با استفاده از «قیم» به سوی بالا هدایت کرد یا اجازه داد تا آنها آزادانه از سطح گلدان‌ها، آبشارگونه به زیر سرازیر شوند. بعضی از گونه‌های این دسته را (البته نه همه را) می‌توان به دو شکل پرورش داد و نگهداری کرد. در مورد بالارونده‌ها می‌توان آنها را بر روی داربست‌های مشبک، ریسمان، لوله‌هایی از نی، حلقه‌های سیمی و تیرک‌های عمومی پرورش داد و اگر آنها را بر روی قیم‌های مقاوم پرورش دهید، به عنوان پارتیشن بین اتاق‌ها یا فضاهای خالی قرار می‌گیرند. همچنین می‌توانید بگذارید این گیاهان به صورت افقی و در باغچه‌های خانگی بر روی زمین پخش شوند یا از لبه گلدان‌ها یا سبدهای آویخته آبشارگونه به طرف پایین سرازیر شوند. معمولا انواع بالارونده این دسته را به عنوان «راست قامت» می‌شناسند. گونه‌های دوقلو (آنهایی که دو ساقه دارند) را به گونه‌ای پرورش می‌دهند که به دور «قیم» خود می‌پیچند و بالا می‌روند. گونه‌های چسبنده را باید در فواصل و زمان‌های منظم، به بدنه قیم چسبانید تا «خوی» بالاروندگی خود را حفظ کنند. در غیر این صورت ساقه‌ها زود به هم می‌چسبند و کلاف‌های سردرگمی به وجود میآورند. گونه‌هایی را که ریشه هوایی به بار میآورند باید به روی تخته چوب‌هایی که از خزه پوشیده شده‌اند پرورش داد. نمونه‌هایی از این دسته از گیاهان شامل: دیفن باخیا، پاسیفلورا، فیلودندرون و استفانوتیس هستند.
گونه‌های دو وجهی
(هم بالارونده و هم شرابه‌دار): این دسته از گیاهان خانگی از مفیدترین و مشهورترین گیاهان به شمار می‌آیند. هنگامی که آنها را به عنوان «بالارونده» پرورش می‌دهید، بهتر است که همه ساقه‌ها را به یک لوله نئی گره بزنید. اگر آنها را بر روی داربست‌های مشبک یا لوله‌های متعدد بپرورانید، از جذابیت بیشتری برخوردار خواهند بود. اگر آنها را به عنوان گیاهان آویخته پرورش می‌دهید، بهتر است که هر از چندگاه نوک شرابه‌ها را قیچی کنید تا از رویش کلاف گونه آنها جلوگیری به عمل آید. نمونه‌های مشهور این دسته به شرح زیر هستند: فیکوس پومیلا، پاپیتال، پتوس، فیلودندرون اسکاندنس.
شرابه‌دار
از این گیاهان عموما به عنوان گونه‌های آویخته استفاده می‌شود. شرابه‌های این گیاهان یا از گلدان‌ها به طرف زیر آویزان می‌شوند یا گاهی بر روی سطح خاک گلدان می‌خزند. نمونه‌هایی زیر برای این کاربردها بسیار مناسب است: بگونیا، پندولا، کلومینا، کامپانولا، فیتونیا، سن سیوو، ژیگوکاکتوس.
اگر شما هم دوست دارید این تخت خواب همبرگری را داشته باشید، لازم است بدانید که هیچ کجا آن را برای خرید پیدا نخواهید کرد! چرا که سازنده اش، آن را برای فروش نگذاشته است. وسایل مورد نیاز برای ساخت این همبرگر به همراه روش ساخت در سایت سازنده آن گذاشته شده تا دوستداران واقعی، یکی برای خودشان بسازند.
- آیا می‌دانستید آدامس به حافظه کمک می‌کند؟
ایرانی‌ها سال هاست که به تولید آدامسهای مختلف مشغولند، اما بازار اصلی آدامس در ایران مثل اکثر دنیا در اختیار چند مارک مشهور و خاص است. بازار آدامس در دنیا مثل بازار سیگار، یک بازار کاملا رقابتی است که بحث سلامتی در آن اهمیت بسیار زیادی دارد و بسیاری از کمپانی ها، آدامسهای خود را با وعده هایی درباره سلامت دهان و دندان می‌فروشند.
- بهبود حافظه و افزایش توان یادگیری کوتاه‌مدت و بلندمدت. فعال‌تر کردن بخش جلوی شبکه مغزی و پردازش بهتر اطلاعات مغز انسان.
- افزایش فعالیت عضله دهان و زبان و کمک به دفع مواد سمی گروهی از عضلات بدن.
- جلوگیری از رفلاکس. همچنین جلوگیری از بازگشت اسید معده به مری در حین پیاده‌روی.
- کاهش احتمال خونریزی لثه و تشکیل پلاک‌های دندانی.
- کاهش پوسیدگی دندان‌ها توسط آدامسهای حاوی زیلیتول یا سوربیتول. (اثر جویدن آدامسهای زیلیتول و فلوراید، حتی از محلول‌های کلرهگزیدین و آمین فلوراید هم بهتر بوده، گرچه استفاده از مسواک و خمیردندان در جلوگیری از پوسیدگی دندان تأثیر بهتری دارد.
- بهبود سلامت دهان و دندان در سالمندان ساکن خانه‌های سالمندان.
- جلوگیری از اوتیت میانی (نوعی گوش درد) در افرادی که به دفعات آدامسهای حاوی زیلیتول را جویده باشند.
جالب است که مشتریان اصلی آدامس را جوانان تشکیل می‌دهند و خانم‌ها بیشتر از آقایان آدامس می‌جوند. داستان‌های زیادی در مورد آدامس و اختراع آن وجود دارد. مثلا گفته می‌شود که در سال ???? باستان‌شناسان جسد مردی با قدمت ? هزار سال را کشف کردند که شواهد مربوط به جسد نشان می‌داد، او در حال جویدن مداوم نوعی ماده رزینی آغشته به عسل بوده که در اثر یک حادثه کشته شده است. مطالعات دقیق‌تر نشان داد که این فرد یک نوجوان بوده است.
چرا آدامس بد است؟
- استفاده از برخی خمیردندان‌ها و برخی آدامس‌ها بیش از خرابی دندان‌ها، موجب انتقال و حفظ باکتری‌هایی می‌شوند که عفونت ایجاد شده توسط آن باکتری‌ها در بدن، نهایتاً موجب ایجاد یا تشدید بیماری‌های قلبی می‌شود.
- جویدن برخی آدامس‌ها، موجب افت فشار خون، کاهش و افزایش ضربان قلب در بیماران قلبی شده و احتمال خطر را در آنان افزایش می‌دهد.
- گاهی جویدن آدامسهای شیرین شده با برخی شیرین‌کننده‌ها موجب بروز واکنش‌های حساسیتی در برخی افراد می‌شود. ضمناً جویدن آدامس در بعضی افراد حساس و مستعد، دستگاه گوارش را تحریک می‌کند. به علاوه تحقیقات دیگر، مؤید بالا رفتن احتمال خطر سرطان زبان در کسانی بود که آدامسهای با طعم دارچین، زیاد جویده بودند.
- مصرف آدامسهای حاوی کافئین (ماده تسکین دهنده موجود در قهوه) ممکن است به قدری بر خواب افراد اثر کند که موجب بی‌خوابی آنان شود.
اگرچه آدامس جویدن در مواقعی که دچار تنش و استرس هستید، میتواند در بهبود حال شما و تخفیف تنش موثر باشد، اما باید مراقب باشید که در این کار افراط و زیاده‌روی نکنید. متخصصان متذکر می‌شوند که وقتی شما تحت استرس و فشار روانی هستید، ممکن است با شدت و فشار آدامس بجوید که این کار میتواند آرواره شما را فرسوده کرده و تحلیل ببرد.
حتما شما هم از این کوچه‌هایی که در دیوارش شمع‌های زیادی فرو رفته دیده‌اید.
در ایالت سیاتل آمریکا کوچه‌ای هست که سرتاسر دیوارش با آدامسهای جویده شده پوشیده شده . این دیوار 4/6 متر ارتفاع و 21 متر طول دارد .
بدون شک در برنامه‌های آشپزی که می‌بینید، کتاب‌های تغذیه که می‌خوانید و پای صحبت متخصصان و پزشکان که می‌نشینید، یکی از مهم‌ترین عناصری که در تغذیه سالم از آن صحبت به میان میآورند و بر ضرورت گنجاندن آن در برنامه غذایی تاکید می‌کنند، پروتئین است. اما مگر این ماده چه فوایدی در خود نهفته دارد؟ چه میزان آن برای بدن لازم است؟ آیا هرچه بیشتر پروتئین بخوریم بهتر است یا در مصرف این ماده هم باید موارد و حد و حدودی را رعایت کرد؟
گیاهخواران چه کنند؟
گیاهخواران باید برای کسب پروتئین از منابع انتخاب شده دقت کرده و مطمئن شوند حتما به میزان کافی از آن در طول روز دریافت می‌کنند. اگر شما از گروه گیاهخواران لاکتر هستید و لبنیات و تخم مرغ را مصرف می‌کنید، به راحتی می‌توانید از تخم مرغ و لبنیات، پروتئین مورد نیاز بدن خود را تامین کنید. اما اگر جزو گیاهخواران محض هستید، می‌توانید از این منابع پروتئینی استفاده کنید: دانه سویا، دانه گندم، همبرگری که به جای گوشت، سویا دارد، عدس، نخود، آجیل و مغزها، برنج و تمام غلات.
به‌طور کلی بزرگسالان معمولا بین 10 تا 35 درصد از کالری روزانه‌شان را از طریق غذاهای پروتئینی به دست میآورند که این مقدار برای زنان چیزی حدود 46 گرم و برای مردان حدود 56 گرم پروتئین است. با خوردن روزی 2 یا 3 وعده غذای پروتئینی، دست یافتن به این مقدار خیلی هم کار سختی نیست. میزان پروتئین‌در مواد‌غذایی را می‌توانید اینطور تنظیم کنید.
- یک قطعه کوچک گوشت 75 گرمی تقریبا 21 گرم و یک قطعه گوشت با اندازه معمولی یعنی 200 گرمی، بیش از 50 گرم پروتئین در خود دارد.
- یک ظرف 200 گرمی ماست حدود 11 گرم پروتئین دارد.
- یک فنجان شیر 8 گرم پروتئین دارد.
- از یک فنجان حبوبات خشک حدود 16 گرم پروتئین می‌توان گرفت.
پروتئین نقش کلیدی در بدن ما بازی می‌کند و متخصصان تغذیه و سلامت همواره روی وجود آن در غذاهای روزانه تاکید می‌کنند اما گاهی هم توصیه می‌شود که بشقاب‌تان را از این ماده خالی کنید. با توجه به تاکید‌هایی که روی نقش پروتئین در سلامت بدن وجود دارد و توصیه مشاوران تغذیه مبنی بر اینکه برنامه غذایی را باید طوری تنظیم کرد که شامل پروتئین باشد، بسیاری از مردم فکر می‌کنند هرچه بیشتر باید غذاهای پروتئینی خورد و بیشتر از حد مورد نیاز آن را در برنامه غذایی‌شان قرار می‌دهند و در اغلب موارد هم از طریق منابع حیوانی از جمله گوشت قرمز، مرغ و تخم‌مرغ آن را تامین می‌کنند. اما نکته قابل توجه این‌جاست که این میزان بیش از نیاز پروتئین، به ساختن ماهیچه‌های بیشتر یا قویتر ساختن بدن کمک نمی‌کند بلکه گاهی نتیجه‌ای که دارد این است که کالری و چربی بیشتری به بدن اضافه خواهد کرد و چاقی را به‌دنبال خواهد داشت. واقعیت این است که بعضی از مردم به آن اندازه که پروتئین دریافت می‌کنند، به آن نیاز ندارند. به جای استفاده بیش از حد نیاز از مواد‌غذایی، توصیه می‌شود، با شناخت بدن‌مان، ضعف‌‌ها و کمبودهایش، درصدد رفع آنها برآییم و از عواقب دریافت بیشتر از حد آنها در امان بمانیم.
بهترین روش برای دریافت پروتئین مورد نیاز بدن، تکیه کردن بر انواع منابع پروتئینی است و اینکه به‌گونه‌ای تنظیم شود که به تناوب از همه آنها استفاده شود.
منابع حیوانی که می‌توان از آنها در این رابطه استفاده کرد، گوشت قرمز با چربی کم، گوشت مرغ بدون پوست، ماهی و لبنیات کم چرب یا بدون چربی هستند.
از منابع گیاهی نیز می‌توان به توفو، دانه‌های خوراکی، انواع سویا و همچنین جایگزین‌های گوشت مانند برگرهای گیاهی که با سویا درست می‌شوند اشاره کرد. حبوبات تا حدود 25 درصد، سویا تا حدود 40 درصد و انواع مغزها بیش از 12 درصد پروتئین دارند.
متخصصان تغذیه بیش از هر چیز بر استفاده از منابع غذایی گیاهی تاکید می‌کنند و افراد را به سمت رو آوردن به دریافت مواد مورد نیاز بدن از طریق گیاهان و سبزی‌ها تشویق می‌کنند اما با وجود همه اینها مسئله این‌جاست که بر خلاف پروتئین‌های حیوانی، بیشتر پروتئین‌های گیاهی ناکامل هستند و از نظر اسید آمینه غنی نیستند به‌طوری که می‌توان گفت، سویا تنها منبع پروتئین گیاهی است که کامل بوده و با پروتئین‌های حیوانی برابری می‌کند. بنابر این گیاهخواران باید توجه داشته باشند که باید انواع منابع پروتئین گیاهی را مصرف کنند و به یک نوع آن بسنده نکنند تا اسیدهای آمینه مورد نیاز بدن به‌طور کامل تامین شود. یکی از راه‌های دریافت تمام اسیدهای آمینه مورد نیاز این است که ترکیبی از مواد پروتئین دار مصرف شود؛ مثل ترکیب حبوبات و غلات که می‌توان در این رابطه از غذاهایی مثل عدس پلو، لوبیا پلو، عدس یا لوبیا با نان نام برد یا ترکیب لبنیات با غلات که در این مورد نیز می‌شود به غذاهایی مثل ماکارونی با پنیر، پیتزای سبزی‌ها و لازانیای سبزی‌ها اشاره کرد که ترکیب مناسب و کاملی هستند و ارزش پروتئینی زیادی دارند.
همه افراد به یک میزان پروتئین نیاز ندارند. در اینجا 6 گروه را به شما معرفی می‌کنیم که بیشتر از سایرین باید به نیازهای پروتئینی بدنشان توجه کنند.
- زنان باردار و مادران شیرده: زنان باردار حدود 10 گرم بیشتر از گذشته به پروتئین نیاز دارند. زنان شیرده نیز به نسبت قبل از دوران بارداری روزانه به حدود 20 گرم پروتئین بیشتر نیاز دارند. متخصصان در این زمینه پیشنهاد می‌کنند، بهتر است زنان باردار سعی کنند گوشت قرمز کمتر مصرف کنند زیرا مقدار چربی آن بالاست بنابراین خوب است تا حد امکان از برش‌های بدون چربی آن استفاده شود. به گفته آنها باید سعی شود طی این دوران 20 تا 30 گرم از پروتئین روزانه زنان باردار از طریق محصولات لبنی کم چرب به دست بیاید زیرا کلسیم و ویتامین D موجود در آن نیز به سلامت استخوان‌های مادر و فرزند کمک خواهد کرد.
- ورزشکاران: بیشتر ورزش‌ها با تحلیل رفتن ماهیچه‌ها در طول فعالیت و سپس بازسازی آن همراه هستند. به گفته متخصصان، ورزشکارانی که ورزش‌های استقامتی انجام می‌دهند، برای مثال دونده‌های ماراتن، نسبت به کسانی که چنین فعالیتی ندارند،50 درصد بیشتر به پروتئین نیاز دارند. کسانی که به‌طور جدی و مرتب ورزش‌های بدنسازی انجام می‌دهند نیز 2 برابر بیشتر از افرادی که چنین فعالیتی ندارند به پروتئین نیاز دارند. اما نکته قابل توجه این‌جاست که بهتر است این مقدار مورد نیاز از طریق برنامه غذایی به بدن برسد نه از طریق مکمل‌ها.
- کسانی که در رژیم هستند: برای افرادی که نوع خاصی از رژیم غذایی را درنظر گرفته و شروع به کاهش وزن کرده‌اند، هدف لاغر شدن است ولی مسلما این افراد نمی‌خواهند در ازای آن ماهیچه‌های‌شان ضعیف شود. پروتئین برای این منظور یکی از بهترین گزینه‌‌هاست که به‌دلیل احساس سیری که به افراد می‌دهد و گرسنگی را به تاخیر می‌اندازد، اجازه می‌دهد افراد راحت‌تر برنامه لاغری‌شان را دنبال کنند و کمتر به سمت خوراکی‌ها بروند. فقط این افراد باید حواسشان به میزان کالری که از وعده‌های اصلی غذایی یا میان وعده‌های حاوی پروتئین دریافت می‌کنند، باشد.
یک خانم جوان ممکن است دچار چه مشکلاتی در ستون فقرات و کمر خود شود؟ فهرست عوامل مشکل‌زا زیاد نیست اما همه آنها مهم و به‌خصوص دردناک هستند. اصلی‌ترین مشکل صدمات، حوادث هستند اما یادتان باشد اگر مشکلی در ستون فقرات و ناحیه کمر و پشت خود داشتید که برطرف نمی‌شد حتما با پزشک مشورت کنید.
جدا از صدمات ناشی از سوانح رانندگی، وقایع ورزشی، یا اتفاقات طبیعی، اسپاسم و گرفتگی عضلانی، هر زمانی که بدن دچار یک حرکت سریع، یا یک چرخش ناگهانی شود، ممکن است اتفاق بیفتد. حتی ممکن است یک بلند کردن ساده خریدهای روزمره، یا جابه‌جا کردن ظروف، یا حتی ظرف شستن ممکن است باعث اسپاسم عضله‌های پشت شما شود. این حالت بسیار دردناک است و میتواند شما را چند روز از کار بیندازد. ممکن است استراحت مطلق برای شما تجویز شود و شاید هم یک یا چند شل‌کننده عضلانی، اگر داروهای شل‌کننده عضلانی خوردید رانندگی نکنید و تصمیمات خیلی مهم نگیرید زیرا این داروها می‌توانند روی شما تاثیر بگذارند. هر چقدر که سن شما بالا برود، برطرف کردن این مشکل برای شما سخت‌تر می‌شود.
گاهی اوقات دیسک از جای خود حرکت می‌کند و بیرون می‌زند و حالت فتق پیدا می‌کند و به رشته نخاع فشار می‌آورد. برای تجسم این حالت، یک همبرگر را درنظر بگیرید که 2 نان بالایی و پایینی مشابه دیسک‌ها هستند و گوشت همبرگر حکم دیسک را دارد. گاه این همبرگر از لای نان‌ها سر می‌خورد و خارج می‌شود؛ این حالت به‌طور معمول از 30 سالگی به بعد، شروع می‌شود چون دیسک با رشته‌های عصبی در تماس است این حالت ممکن است همراه با درد متوسط تا خیلی شدید باشد. درد معمولا از ناحیه پشت شروع می‌شود و گاهی ممکن است به پاها انتشار پیدا کند.
به‌طور معمول نخستین درمان برای این حالت تجویز مسکن‌ها برای برطرف کردن درد و استراحت چند روزه است. بعد از برطرف کردن حالت درد شدید است که پزشک شما تصمیم می‌گیرد درد شما را با طب فیزیکی و فیزیوتراپی برطرف کند. گروهی از افراد یک هفته پس از ایجاد مشکل می‌توانند به زندگی معمول خود بازگردند اما برخی دیگر حتی ممکن است تا یک ماه علائم را داشته باشند. امروزه، اکثر پزشکان درمان‌های غیرجراحی را برای بیمارانی که این مشکل را دارند درنظر می‌گیرند و فقط تعداد بسیار کمی از بیماران هستند که نامزد عمل جراحی می‌شوند.
برای آنکه نگذارید دیسک‌تان دچار فتق شود، هر وقت که خواستید جسم سنگینی را بلند کنید، به جای استفاده از کمر و پشت خودتان، از زانوهای‌تان استفاده کنید. درضمن هنگام بلند کردن اشیا کمرتان را نچرخانید. تمام چیزهای سنگینی را که بلند می‌کنید نزدیک به بدن خودتان نگه دارید و این اجسام را از بدنتان دور نکنید. درضمن سعی کنید همیشه حالت راه رفتن مناسب را حفظ کنید درضمن یادتان باشد کنترل وزن و سیگار نکشیدن هم میتواند روی وضعیت بدنتان تاثیر بگذارد.
اگر این کتاب برای خانم‌های 50 ساله یا مسن‌تر نوشته می‌شد، قطعا متفاوت می‌شد. اکثریت خانم‌های مسن دچار مشکلات استخوانی و ستون‌های فقرات هستند و آن وقت باید نصف این کتاب به پشت درد و مشکلات ستون فقرات و کمر اختصاص می‌یافت. اما خب خانم‌های جوان وضعیت متفاوتی دارند و اکثر آنها چندان دچار مشکلات استخوانی نیستند و اکثر آنها هم این سرنوشت را در آینده دارند که وضعیت استخوان و مهره‌های بهتری نسبت به مادران و مادربزرگ‌های خود داشته باشند. برای آنکه بدانید از لحاظ استخوانی چه سرنوشتی در انتظار شماست می‌توانید یک آزمایش انجام دهید.
پشت به یک دیوار، صاف بیایستید و یک دست خودتان را روی انحنای کمرتان بگذارید. مطمئن شوید که سر، شانه‌ها، کمر، ساق‌ها و مچ پاهای‌‌تان دیوار را لمس می‌کنند و در یک راستا قرار گرفته‌اند. حالا از دیوار دور شوید؛ خیلی آرام، با این راه رفتن چقدر وضعیت بدنتان تغییر کرده است؟ اگر این تغییر خیلی زیاد بوده باید حتما فکری برای آیندهتان بکنید زیرا در آینده دچار مشکل می‌شوید البته خیلی زیاد لازم نیست افراط کنید، لازم نیست که شیوه راه رفتن شما شبیه ربات‌ها باشد اما برای آنکه یک حالت وضعیت جسمی مناسب و منعطف داشته باشید که به نفع ستون فقرات شما باشد لازم است که تاحد امکان شیوه راه رفتن خودتان را اصلاح کنید.
برای آنکه درک درستی از وضعیت ستون فقرات خود داشته باشید یک قطار را درنظر بگیرید. هر واگن به شیوه‌ای به واگن جلویی وصل است که این امکان را به کل قطار می‌دهد که در یک پیچ، یا یک سراشیبی یا سربالایی، حرکت کند و مشکلی برای آن پیش نیاید. در ستون فقرات شما، هر مهره را می‌توان مثل یک واگن دانست و کل قطار را شبیه کل ستون فقرات، این مهره‌ها به وسیله دیسک بین مهره‌ای به هم وصل می‌شوند و این دیسک‌ها هستند که امکان حرکت را به ستون فقرات می‌دهند. درضمن این دیسک‌ها هستند که مهره‌های شما را از خطراتی که با آنها مواجه می‌شوید حفظ می‌کنند. خود مهره‌ها هم نخاع را محافظت می‌کنند. نخاع رشته عصبی است که از مغز به عضلات دستور می‌رساند.
شما نمی‌توانید جلوی تمام مشکلات احتمالی را که برای ستون فقرات‌تان طی زندگی آیندهتان اتفاق می‌افتد را بگیرید اما می‌توانید با به کار بردن این توصیه‌ها از بسیاری از مشکلات آینده جلوگیری کنید.
- وزن متعادلی داشته باشید. چاقی بیش از حد هم برای ستون فقرات شما بد است و هم برای سلامت شما.
- بهترین حالت و ایده‌آل‌ترین شکل راه رفتن و نشستن را یاد بگیرید و به آن شیوه راه بروید و بایستید.
- تا می‌توانید ورزش کنید تا عضلات شکم و پشت شما تقویت شود. می‌توانید با مشورت با پزشکان طب ورزشی عضلات شکم و پشت خودتان را تقویت کنید.
- زمانی که می‌خواهید جسمی سنگین را بلند کنید از عضلات پاها و زانوی خودتان استفاده کنید و از عضلات پشت خم نشوید، جسم سنگین را نزدیک بدنتان بگیرید سپس بلند شوید.
- حتی الامکان کفش‌های پاشنه بلند نپوشید. به‌طور معمول پوشیدن کفش پاشنه بلند در کوتاه مدت آسیبی به شما وارد نخواهد کرد اما هر روز پوشیدن اینگونه کفش‌ها قطعا به سلامت شما آسیب خواهد رساند.
- سیگار کشیدن را کنار بگذارید، سیگار باعث استئوپروز یا پوکی استخوان می‌شود پس سیگار را کنار بگذارید.
- مقدار مناسب کلسیم، ویتامین D و منیزیم را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
دوران بارداری دوران تغییرات وسیع در بدن زنان است. طی بارداری هورمون‌ها باعث می‌شوند عضلات و لیگامان‌های بدن زنان آرام شوند و این باعث می‌شود کنترل حالت بدن، ایستادن و راه رفتن با وضعیت ایده‌آل مشکل‌تر شود. جنین درون شکم مادر فشاری را روی ستون فقرات او وارد می‌کند. درعین حال نقطه ثقل بدن مادر تغییر می‌کند و همه اینها باعث می‌شود راه رفتن معمولی تغییر کند. درعین حال وزن هم افزایش می‌یابد، نتیجه؟ افزایش احتمال کمردرد و پشت درد.
آیا در دوران بارداری می‌توانید داروهای مسکن مصرف کنید؟ نه، در دوران بارداری فقط دوز خفیفی از استامینوفن مجاز است برای همین بسیاری از پزشکان برای زنان باردار که دچار درد ستون فقرات می‌شوند درمان‌هایی مثل طب کایروپراکتیک یا طب سوزنی را تجویز می‌کنند. اما اگر باردار شدید برای آنکه دچار این مشکلات نشوید حتما این توصیه‌ها را به کار بگیرید:
1- شما باردار هستید پس نباید بیش از حد بایستید. سعی کنید در اتوبوس یا مترو، یا در محل کارتان، همیشه روی صندلی بنشینید و مدت ایستادن خودتان را به حداقل برسانید.
2- در دوران بارداری به پهلو بخوابید. یک بالش را بغل کنید یا یک بالش را بین پاهای خود قرار دهید.
3- مطمئن شوید که صندلی شما در خانه، یا محل کار، پشتی مناسبی دارد که از عضلات و ستون فقرات شما حمایت می‌کند.
4- زمانی که برای مدت طولانی می‌نشینید، هر یک ساعت یک بار بلند شوید و چند دقیقه راه بروید تا تنش عضلات ناشی از نشستن طولانی مدت را برطرف کنید.
5- هیچ وقت کفش پاشنه بلند نپوشید. اجسام سنگین را هم بلند نکنید.
6- یادتان باشد در دوران بارداری وضعیت شما خاص است. شما محتاج کمک هستید و برای همین اصلا از کمک گرفتن ناراحت نشوید.
- آیا چاقی در خانم‌ها اپیدمی است؟
چاقی در زنان و مردان رایج است، اما در زنان احتمال ابتلا به آن بیشتر است. خانم‌ها به دلیل داشتن هورمون پروژسترون درصد چربی بدنشان بالاتر بوده و سخت‌تر عضله‌سازی می‌کنند. این نکته به اضافه اینکه اکثر خانم‌ها در ایران با کمبود آهن مواجه هستند، موجب می‌شود سوخت و ساز بدن آنها پایین‌تر آمده و وزن‌شان بالاتر رود. از نظر روانی هم چون خانم‌ها بیشتر نگران این مسئله هستند، بیشتر چاق می‌شوند. وقتی شما تا این حد به مسئله‌ای فکر می‌کنید، ترشح هورمون‌ها در بدن شما افزایش یافته و این خود موجب چاقی بیشتر می‌شود. از طرف دیگر خانم‌های خانهدار به دلیل اینکه مسئولیت پخت و پز را برعهده داشته و مدام در آشپزخانه حضور دارند هم بیشتر در معرض چاقی قرار می‌گیرند.
- آیا راهی برای پیشگیری از اضافه وزن در خانم‌ها وجود دارد یا باید آن را به عنوان یک حقیقت تلخ پذیرفت؟
تا قبل از سن یائسگی از طریق ورزش و رژیم غذایی مشکل را حل کرد، مگر آنکه شخص دچار مشکل تیروئید باشد که آن هم قابل درمان است. اگر شما از سنین نوجوانی به صورت منظم ورزش کرده و از رژیم غذایی درستی پیروی کنید، هرگز با مشکل چاقی مواجه نخواهید شد. در برخی از افراد بعد از سن یائسگی، اختلالات هورمونی دیده می‌شود که ممکن است منجر به چاقی آنها شود، ولی این عارضه هم با تجویز پزشک، برطرف خواهد شد. اگر شخصی با مشکل چاقی خود کنار آمده و آن را بپذیرد، همیشه شخصی منزوی و عصبی خواهد بود، بدون آنکه دلیل آن را بداند. پس تصور نکنید که کنار آمدن با این مسئله راه‌حل مناسبی است و به جای آن دنبال یک راه چاره باشید. مشکل چاقی در خانم‌های خانهدار، بیشتر از سایر خانم‌ها به چشم می‌خورد.
- ساده‌ترین راه برای جلوگیری از چاقی چیست؟ ورزش یا رژیم؟
خانم‌هایی که تناسب اندام دارند، به دو گروه تقسیم می‌شوند، یک گروه خانم‌هایی که ورزش کرده و رژیم می‌گیرند. گروه دوم خانم‌هایی که ورزش نمی‌کنند، اما همیشه حواسشان به غذاخوردنشان هست. به طور کلی ورزش برای سلامتی و تناسب اندام بسیار موثر است، اما باید به گونه‌ای باشد که به یک عادت روزانه تبدیل شود. من خودم شخصا چون عاشق غذاخوردن هستم، بیشتر با ورزش موافقم و تغذیه‌ام را در حد متعادل نگه می‌دارم تا همیشه روی فرم باشم.
- من جزو زنانی هستم که اگر آب هم بخورند، چاق می‌شوند! آیا این باور درست است؟
خیر. این عقیده نادرستی است و همان‌طور که در جواب سوال بالا گفتم، گول آن را نخورید. خیلی‌ها برای اینکه از نظر روانی خیال خودشان را راحت کنند، با توسل به چنین باورهایی سعی دارند عادات نادرست غذایی و بی‌تحرکی خودشان را توجیه کنند، اما واضح است که اینها فقط دستاویزی برای تنبلی است. توصیه من به شما این است که بی‌خود در دام چنین باورهایی نیفتید و به جای آن تمرکز و انگیزه خود را بر روی رژیم غذایی، ورزش و نهایتا رسیدن به یک بدن آماده و روی فرم جمع کنید.
- چند ساعت ورزش در روز برای یک زن لازم است؟
روزانه یک روزش کافی است تا یک خانم به تناسب اندام برسد. برای آنها که چاق هستند این زمان بسته به رژیم غذایی می تواند کم یا زیاد شود. با این حال متابولیسم هم یکی از عوامل مهم در زمینه چاق شدن خانم هاست. اگر کسی سوخت و ساز بدنش بالا باشد، طبیعتا می تواند با ورزش جلوی چاق شدن خود را بگیرد. اما برای آنها که متابولیسم پایینی دارند حتما حداقل یک ساعت ورزش در روز توصیه می شود. اگر تنبیلی را کنار گذاشته و کمی همت به خرج دهید، خواهید دید که در زمانی کوتاه نتیجه باورنکردنی خواهید گرفت، آن وقت برای ادامه راه انرژی بیشتری هم خواهید داشت.
